اسكتش صعيدى فى الجامعه الاكليريكيه
كل واحد فيكم ها يحكيلى قصه من الكتاب المقدس ...
إتفضل ياأستاذ هريدى ... عايزينك تحكيلنا حكاية ذكا العشار .
هريدى : مين ذكا الفشار ده ؟
الأستاذ : أنا قولت ذكا الفشار !!! ... أنا بقول ذكا العشار .
هريدى : أنا مش عارف مين الراجل ده .
الأستاذ : طب تعالى أفكرك بيه .
( ينقسم المسرح جزئين ... الأستاذ وهريدى يتحاوران...
فى صمت والجزء الثانى يتكلم مينا عوكل مع هنيدى )
مـيــنـا : واد يا هنيدى ... كنت فين عشيه ... إمبارح ...
من شهر فى الصبح كده ؟
هنيدى : كنت فى بيتنا .
مـيــنـا : بتعمل أيه ؟
هنيدى : كنت بلعب .
مـيــنـا : بتلعب مع مين ؟
هنيدى : كنت بلعب مع الجاموسه .
مـيــنـا : وفى حد يلعب مع الجاموسه ؟!!! .... تلجاها عفصتك .
هنيدى : تعفص مين يالا ... دا أنا اللى عضدتها... وخدت 13 غُـررزه .
مـيــنـا : فين ؟
هنيدى : فى المشتشفى طبعاً .
مـيــنـا : وعاملة أيه ديلواك؟
هنيدى : المشتشفى ؟
مـيــنـا : لاع ... الجاموسه .
هنيدى : أيوه ... حالتها خطيره جوى ياواد عمى ...
وجالوا آل أيه عايزه نجل دم ...
دوروا فى المشتشفى كلتها على حد يتبرعلها مالجيوش ...
فجالوا مفيش غـير الداكتور يتبرعلها بدمه .
مـيــنـا : ورضى الحكيم يتبرعلها بدمه ؟
هنيدى : فلاول ... مكانش راض ...لكن بوى مسكه وراح عضه ...
وبعديها ... بخ فى الجموسه .
مـيــنـا : عارف يا هنيدى ياواد عمى ... جاموسه جات فى يوم ...
وكانت فاتحه خشمها ...
راح أبويا خاف عشان كانت راح تعضدنى ... فاراماها فى الترعه .
هنيدى : عشان كانت فاتحه خشمها ... رمتوها فى الترعه ؟!!!
مـيــنـا : أيوه ... كانت عايزه تعضدنى .
هنيدى : تعضك أيه ياولا ... دى كانت عايزه تتاوب .
مـيــنـا : مش مهم ... أُبجى روح طلعها من الترعه ....
وجموستكم عملتوا فيها أيه ؟
هنيدى : أجنا جموستنا خفت والحمدللـه ... وروحنا بيها البيت ...
وأبويا جاللى ... ماتلعبش معاها تانى ... وربطها فى حته ...
وربطنى أنى فى حته تانيه ...
وف يوم صحيت بالليل من النوم وكنت عايز واكل ...
فضلت مستنى جنب الجموسه ... عشان تنزللى بيضه ...
مش راضيه ... أمال أيه ... زغلان مننا ... واخده على خاطرها .
مـيــنـا : وهى الجاموسه برضك ... بتنزل بيض يافالح ؟
هنيدى : أ ُمال بتنزل أيه ياأبومخ تخين ؟
مـيــنـا : بتنزل سمك طبعاً .
هنيدى : تصدق صُح ياد يا مينا ... أبويا جالى إكده ...
أنا إفتكرته عايضحك عليا ... بعد ما أبويا نام ...
فضلت واجف جنب الجاموسه ...
تعرف ياواد عمى ... نزلتلى أيه ؟
مـيــنـا : أكد نزلتلك سمك .
هنيدى : لاع ... نزلت بيض .
مـيــنـا : بيض !!! ... إكده أبوك ضحك عليك .
هنيدى : أيوه ... أيوة ياود عمى ... وأنى اللى يضحك عليا ... أجتله ...
روحت بسرعه وجبت الفرفر ... وطخيت أبويا عيارين ...
وفى الصبح لجيته واجف جُدامى .... قولتله ...
أنا مش طخيتك عشيه ؟!!! جاللى لاع ...
أنت جتلت الجموسه يا فجرى.
( بعد ذلك يبدأ هريدى فى حكاية ذكا العشار )
هريدى : بس ياسيدى ...أنا عرفت حكاية ذكا ... شوف ... ذكا ده ...
كان راجل صغير ... فلما ربنا شافه فوج الشجره ... جاله ...
أترك أهلك وعشيرتك وروح أجتل أبنك ...
ولما إنتهى ذكا من بنى الفلك ... ربنا جاله ... إكفايه إكده ...
عشان تروح تبشر أهل نينوى ... وبس يا باشا .
الأستاذ : أيه الهنا ده !!! ... دا أنت فظيع ياراجل ... إتفضل إرتاح ...
السؤال دلوقتى للأستاذ هنيدى ... عايزينك تحكلنا حكاية يوسف .
هنيدى : دى حكايه سهله جوى ... شوف يا يابيه ...
يوسف ده كان راجل عنده11 أخ ...
وكان المسئول عن الرعى فى بيت أبوه ...
وفى يوم أخذ الفروجات بتوع أبوه عشان يرعاهم ...
وفضل يرعاهم فى البريه 40 سنه ...
لحد ما الفروجات دول بجوا جمال ...
وفى مره طلع ليوسف واحد كان عايز يضربه ...
فجاله يوسف دجيجه واحده ...
راح يوسف جاب النبله ... وحط فيها جالب طوب ...
وراح ضارب الراجل فى نفوخه ...
راح الراجل وجع إتكهرب فى الأرض .
الأستاذ : ودا مين إن شاء اللـه ؟
هنيدى : جليات الجربان ... بعد إكده طلع يوسف فوج الجبل ... جال ...
أنا عايز أصلى ... راح لجى الجبل كله دخان يامعلم ...
وسمع صوت بيندهله ويجوله ... يوسف ... يوسف ...
لماذا طنطهدنى ... صُعب عليك أن ترفس الخنافس ...
راح رد يوسف وجاله ... تكلم يارب ... أنا عبدك سامح ...
ربنا جاله يايوسف ... أجلع المركوب اللى فى رجليك ...
عشان أنا عايز أولع فى الجبل دلوجتى .
الأستاذ : طب أيه علاقة المركوب ... بأنه عايز يولع فى الجبل ؟
هنيدى : يا بيه المركوب كان عامل عازل ... عشان إكده ...
الجبل ماكانش عايز يولع ... ولما جلع يوسف المركوب بتاعه ...
جامت حريجه كبيره جوى ... وجرى يوسف على بيته ..
يستخبى ... وبس ... بس يا بيه ... هما حكولى لحد إكده .
الأستاذ : يا سلام ... أيه الحلاوه ديه ... إتفضل أقعد مكانك ... ودلوقتى ...
جه دورك ياأستاذ مينا ... أنت الأمل اللى فاضل ...
أحكيلنا حكاية أيوب البار .
مـيــنـا : مين أيوب البار ده ؟
الأستاذ : أيوب اللى ليه حكايه فى الكتاب المقدس ...
يعنى أنت لما بتكون متغاظ من واحد ...
مش بتقوله ... يا صبر أيوب .
مـيــنـا : يعنى ... أنت عايز حكاية صبرى ... ولا قصة وحكايه أيوب ؟
الأستاذ : أنا ما جبتش سيرة صبرى خالص ...
أنا بقولك عايز قصةأيوب ... أيوب الصديق .
مـيــنـا : أيوه ... عرفته ... أيوب ده كان راجل عنده مال كتير...
وغيطان وعيال كتيره جوى ومالهاش عدد ...
وكان ربنا بيحبه ... راح الشيطان حسده ...
فاربنا ساب عليه الشيطان ... راح ضربه بمرض مزمن ...
أهله وناسه زعلوا عليه جوى ...
راحوا كسروا السقف ... ونزلوا أيوب قدام المسيح ...
فالما ربنا شاف محبتهم ... جال لأيوب ... هلم خارجاً ...
راح أيوب ... خد السرير بتاعه وجرى ...
وكان فرحان هو وناسه ... عشان ربنا شفاه ... وفجأه ...
لجى أيوب جيش بيطارده ... بص جدامه لجى بحر كبير ...
يعمل أيه أيوب ... راح مطلع العـصايه بتاعته ...
وضرب بها البحر ... فا عمل طريج عدى عليه أيوب وناسه ...
وغرج كل جيش دقلديانوس.
(الأستاذ يبكى وينهار صارخاً )
الأستاذ : حرام عليكوا … حرام عليكوا .
( الأستاذ يُغمى عليه ثم يقف حوله …
هنيدى وهريدى ومينا يضحكون ويرقصون )
الرئيسية 
موضوع: اسكتش صعيدى فى الجامعه الاكليريكيه 
الثلاثاء يونيو 22, 2010 4:23 pm
